Zal weer iets laten horen.
Met onze dochter gaat het op het eerste oog goed.
het praten gaat beter nog niet hoe het was en over sommige
woorden moet ze nadenken. De ene keer zegt ze een woord zo en de volgende keer
moet ze erover nadenken en soms weet ze het echt niet op dat moment.
Het concentreren op iets is nog wel een probleem.
Lezen, computeren en tv kijken lukt een half uurtje en dan is
het minder.
Ze gaat nog alleen in de morgen naar haar werk (dagbesteding)
en 's middags slaapt ze nog een uurtje.
Dat ze dan moe is kan nog wel een tijdje duren.
Dus moet ze geduldig zijn!
Donderdag op Thijs gepast en donderdagavond weer terug naar
huis.
Ben met Thijs naar de eendjes geweest.
Dit is niet helemaal volgens plan verlopen.
Er was een eend die het voorzien had op het brood in de handen van Thijs.
Dit vond hij wel een beetje eng en begon te huilen.
Ik had hem getroost door te zeggen dat het eendje het brood
wilde pikken uit zijn handen.
Het had wel indruk op hem gemaakt want hij zei wel een paar
keer kwak kwak pikken. Toen zijn mama thuis kwam was het het eerste wat hij dus
aan zijn mama vertelde.
Vrijdag wilde hij toen hij met zijn mama weer naar de eendjes
ging geen brood meer in zijn handen.
Een vrijdag met school op schoolreisje geweest.
We zijn met 2 groepen naar een binnenspeeltuin geweest in
Noordwijkerhout
De kinderen hebben het erg naar het zin gehad en de juffen
ook.
Het was mooi om te zien hoeveel er ook door onze kinderen
geklommen en geklauterd werd. Met of zonder hulp.
Om 2 uur kwam mijn man me in Noordwijkerhout halen want toen
gingen we weer naar het Oosten.
Oma mocht oppassen en Opa Maaike Arjan en familie van Arjan
ging 's avonds naar Normaal.
Ik was blij dat ik niet mee hoefde.
Echt niets voor mij.
Zaterdag ook nog een dag bij hun gebleven. Opa ziet Thijs niet
zoveel als dat ik hem ziet dus die heeft ook genoten.
En vandaag lekker thuis genoten van het mooie weer!!!
1 opmerking:
Dat is schrikken hè, als de eenden het brood uit je handen pakken!
Meike is geschrokken van het geluid van een pauw: toen we in Artis waren, en in de buurt kwamen van grote vogels, begon ze te huilen!
Beterschap en geduld voor je dochter!
Een reactie posten