woensdag 30 mei 2012

Wat kan er in een week veel gebeuren

Afgelopen week is een week die we niet gauw zullen vergeten.
Vorig week woensdag ben ik naar het oosten gegaan om op te passen.
Donderdag morgen werd ik gebeld door de begeleiding in het huis (waar onze dochter woont) dat ze het niet vertrouwde omdat onze dochter niet goed uit haar woorden kwam en ook geen goede zinnen kon maken.
Ze zijn met haar naar de huisarts gegaan en die vertrouwde het ook niet.
Onze dochter heeft een drain in haar hoofd omdat het als de drain niet goed werk kan je ook klachten krijgen.
Dus werd ze doorgestuurd naar het ziekenhuis.
Hier kwamen ze erachter dat Femke een herseninfarct had gehad.
Inmiddels was het al donderdag avond en ben ik terug gekomen en was ik om half 10 in het ziekenhuis.
Het was wel erg schrikken en ik was blij dat ik weer hij haar was.
Door het herseninfarct heeft een gedeelte van haar hersenen geen zuurstof gehad in dit gedeelte zit haar spraakcentrum. Nu kan ze hierdoor soms geen goede zinnen maken en ook soms niet op sommige woorden komen
en smsen lukt soms ook niet.
Gelukkig heeft ze geen halfzijdige verlamming van haar arm en been erbij.
Dit wil niet zeggen dat we niet verdrietig zijn om het geen wat ze wel heeft want dit is ook best moeilijk voor haar.
En is ze ook soms wel verdrietig. En schaamt ze zich als het praten niet goed gaat.
Maandag tweede Pinksterdag mocht ze al een paar uurtjes naar huis en dat was heel erg fijn om met zijn alle te zijn. Maaike, Arjan en natuurlijk Thijs waren ook met de Pinksteren in het westen.
Vandaag mocht ze weer het ziekenhuis verlaten en naar haar eigen huisje.
We gaan weer proberen het gewone leven op te pakken en dit ook weer een plaatsje te geven in ons leven.
En zijn "dankbaar" dat het zo is afgelopen voor Femke.


2 opmerkingen:

Fenny zei

Ja, dat is zeker schrikken!
En zo is het: het ene moment is er niets aan de hand en het andere moment kan er iets gebeuren, dat je hele leven verandert.
Kan therapie nog verbetering geven?
Veel sterkte allemaal!

Venninne zei

We hopen dat met logopedie haar spraak weer verbeterd en dat ze makkelijker op de woorden kan komen. Het zal allemaal zijn tijd moeten hebben. En eigelijk hebben we ook niet gevraagd of het allemaal weer goed gaat komen.
Bedankt voor je reactie!