Heb een tijdje hier niet meer iets laten horen.
Had er geen zin in en ook niet de puf er voor.
Er gebeuren in het leven dingen die je soms veel energie kosten en dan ook niet weet hoe je die moet beschrijven.
De vakantie waar je zou naar uitkijkt en hoop dat je weer nieuwe energie zult krijgen die verloopt tot nu toe heel anders dan dat ik gedacht had.
Tot nu toe heeft deze vakantie in het teken gestaan van zorgen en hopen dat dingen weer beter zouden gaan.
Maar inmiddels is de zorg en hopen op beterschap overgegaan in aanvaarden dat je dingen moet loslaten en is mijn vader afgelopen zondagmorgen overleden.
Dit is 7 maanden na het overlijden van mijn moeder.
Heb je aan het begin van 2012 allebei je ouders nog en nu in augustus zijn ze er alle twee niet meer.
Heb je aan het begin van 2012 allebei je ouders nog en nu in augustus zijn ze er alle twee niet meer.
Ze hadden beide een broze gezondheid en we wisten dat het eraan zat te komen dat ze zouden komen te overlijden.
Fijn is dat ze met goede zorg van de Thuiszorg, en voor mijn vader geldt ook de Hospice, thuis hebben kunnen blijven tot hun overlijden.
Nu breekt een tijd aan van herinnering en ook van momenten van terug kijken hoe het allemaal was toen ze er alle twee nog waren.
1 opmerking:
Dat je niet meer blogt als er zorg en ziekte is, is logisch.
Ik wil je graag sterkte wensen met nu ook het gemis van je vader.
Ja, dan blijven herinneringen over om te koesteren.
Een reactie posten